Asılsız Hikâyeler

Tanrısal bakış açısının sessizliğiyle başlıyor Asılsız Hikâyeler, çocukluğun masum hevesleriyle şekillenen dualarla devam ediyor. Prospektüs’ü en sonunda saklı yirmi hikâyede; buzlu bir camın ardındaki belirsizliğe duyulan merak etme hissinden zarar görmeden koleksiyonuna geri dönmek isteyen pula geniş bir hayal gücünün evreni okurla buluşuyor.

Naime Erkovan, Asılsız Hikâyeler’inin her birini farklı farklı türlerde kaleme alıyor. Böylelikle öykü türünün edebiyat içindeki gücünü ve sınırlarını zorluyor. Çerçeve anlatım, bilinç akışı, takvim hikâyeleri, diyalog, zaman daralması ve genişlemesi, tanrısal bakış, ben anlatıcısı, ikinci anlatıcı, parodi, ironi, kişileştirme ve medyalararası gibi tekniklere ve anlatıcılara yer veren Erkovan, edebiyat öğretmenlerinin, öykü konusunu anlatırken kullanabilecekleri kaynak bir esere imza atıyor.