Tufandı Koptu

Her sevindiğimde kırılan dişlerimle ne yapacağımı bilemedim

Üç insan bir yere geldiklerinde sadece benim talihsizliğimi konuşur oldu

Herkes bana acıdıkça hayatta tutunacak bir şeylerinin olduğunu anladı

Hayatım üzerine ihtimaller, yargılar, suçlamalar

Ve vicdan temizlikleri yapıldı

Aslında kendimi bu meydana her seferinde neden atıyordum bilemedim

Saflığımdan bütün saflar da faydalanmayı bildi

Etimden kanımdan kemik ve iliklerimden beslenen kurtlar

Bitti. Buraya kadarmış. Ateş almayan silahımla bekliyorum

Son lokmaları da çiğneyip yutsun diye akbabalar

Bekleyişim, ömür süren bir tufandı, koptu